Po meczu Real - Valencia: Za ile "Królewscy" kupili sobie to zwycięstwo?

Tytułowe pytanie jest może i prowokacyjne. Ale w słusznej sprawie. W mocnym tonie, gdyż sprawa wymaga wreszcie stanowczego tupnięcia nogą. Nie może być bowiem tak, by w jednej z najlepszych lig świata, a za taką uważana jest hiszpańska La Liga, w tak oczywisty sposób sędziowie faworyzowali dwie ekipy. Te dwie najsłynniejsze, najbogatsze, najlepsze i najpopularniejsze. Czy można im pozwalać w meczu piłkarskim na wszystko? Jeśli tak, to po co w ogóle organizować ligę hiszpańską, jakieś Puchary Króla i w ogóle mecze w Hiszpanii, skoro i tak "musi" wygrać te poszczególne rozgrywki Real Madryt lub FC Barcelona. 

Obie wspaniałe drużyny dominują na swoim krajowym podwórku od lat. W ostatnich sezonach w sposób dobitniejszy niż wcześniej. Już tylko najwięksi kibice Primera Division pamiętają, że w ostatnich piętnastu latach  tylko dwie drużyny zdołały "wykiwać gigantów" i zgarnąć majstra: Valencia w 2002 i 2004 i Deportivo La Corunia w 2000 roku.. A tak to albo "Królewscy", albo "Duma Katalonii" kasują kolejne tytuły. I chwała im za to, ale nie o tym jest ten tekst. 

Niestety obie największe obecnie w Hiszpanii ekipy mają nie tylko wielki potencjał i umiejętności. Posiadają także swoisty "abonament" u rodzimych sędziów. Jak wygrywają wysoko, po 4:0, 5:0 miażdżąc czy to słabeuszy, czy to Sevillę lub Valencię - to ok, trudno mieć jakiekolwiek wątpliwości, kto był lepszy. 

Gorzej jak któryś z gigantów ma problemy - wówczas dziwnym trafem niezwykle często w sukurs przychodzą mu arbitrzy. Jak się gra nie klei zawodnikom "Los Blancos" lub Barcy lub przeciwnik narzucił danego wieczora wyjątkowo ciężkie warunki, to i tak Real czy "Blaugrana" wygrywają. Żeby się waliło, lub paliło, inaczej być nie może.

Nie twierdzę, że sędziowie nie odgwizdują także niekorzystnych decyzji dla Barcelony czy Realu. To się zdarza. Jednak zwracam uwagę na proporcję. To one są najważniejsze i najbardziej przerażające. Na 1 błąd na niekorzyść którejś z ekip, przypada kilku na niekorzyść rywala. "Królewscy" oszukani przez arbitra  w lidze, Barcelonę wyrolowali sędziowie? To się rzadko  zdarza. Może w meczach między nimi samymi, ale w spotkaniach z resztą stawki to wyjątkowa sytuacja.

W ostatnim czasie piłkarze Jose Mourinho, w tym Angel di Maria, nie przebierali w słowach i narzekali na to, że są niby surowo traktowani przez sędziów, stąd ich częste czerwone kartki. Riposta ze strony władz hiszpańskiej piłki była szybka. I tak oto w ostatni wtorek na Santiago Bernabeu mogliśmy obserwować prawdziwy "cyrk". To już nie była komedia, to nie był nawet słaby żart, takich błędów ( a może "błędów") nie popełnia nawet słynny Lyczmański w Ekstraklasie.

We wtorek Real grał u siebie z Valencią w pierwszym meczu ćwierćfinałowym Pucharu Hiszpanii. I co? Goście grali od początku wyjątkowo odważnie, jak na nich. Potrafili nawet długo być przy piłce, mieć sporo akcji podbramkowych. Byli jednak kompletnie nieskuteczni, a zwłaszcza Brazylijczyk Jonas, który koncertowo partolił sytuacje.

Gospodarz? Grał średnio. Niezbyt pewnie w obronie, wyczuwało się  brak zgrania w tej formacji, wszak brakowało Pepe i Ramosa. W ataku gracze Realu prezentowali się lepiej, ale daleko im do formy z zeszłego sezonu. Ale i tak wygrali - 2:0. Zatem do stolicy Lewantu udadzą się w przyszłym tygodniu z niezłą zaliczką. I wszystko byłoby pięknie, gdyby nie okoliczności, w jakich doszło do tego zwycięstwa "Królewskich". Zaważyły bowiem karygodne błędy sędziego, który:

- odgwizdał na niekorzyść Valencii 3 spalone. Trzy! Za każdym razem napastnik gości, Roberto Soldado, mógł pomknąć z piłką na bramkę Casillasa sam. Mógł, ale Pan Cesar Muniz Fernandez nie pozwolił na to.

- wyjątkowo tego dnia Fernandez był miłościwy dla obrońcy gospodarzy - Ricardo Carvalho. Skąd ta teza? Raz - nie zauważył jego ewidentnej ręki. Dwa - nie odgwizdał faulu Portugalczyka we własnym polu karnym przy rzucie wolnym gości. Za oba przewinienia były gracz Chelsea powinien wylecieć z boiska - to trzy.

- Obrońca gości Andres Guardado zdobył drugą bramkę w tamtym meczu dla "Królewskich". Samobój i tyle? Nic z tych rzeczy. Wszystko mogłoby się potoczyć inaczej, gdyby chwilę wcześniej Gonzalo Higuain nie pomógł sobie ręką w polu karnym Valencii. Więc bramki na 2:0 być nie powinno. 

To najważniejsze ze skandalicznych decyzji, jakie Pan Césara Muñiz Fernández podjął we wtorkowym meczu Pucharu Króla. Właściwie wypaczył wynik tego spotkania. A co ciekawe, Higuain chyba wyjątkowo "ulubował" sobie zagrywanie piłkę ręką w meczach przeciwko "Nietoperzom". W zeszłym roku Valencia w lidze na własnym stadionie przegrała z Realem 2:3. Oczywiście w kontrowersyjnych okolicznościach. W ostatniej akcji meczu sędzia Vitienes również dorzucił "swoje trzy grosze". Nie dostrzegł bowiem ewidentnej ręki Gonzalo we własnym polu karnym. Stan faktyczny był prosty: Valencia wykonywała ostatni rzut rożny w meczu, gracz gospodarzy oddał strzał, piłka wpadłaby do bramki Casillasa, gdy nie ręka Argentyńczyka. A to zabawne!

I gdzie w takich sytuacjach jest wielki Jose Mourinho, który potrafi czepiać się arbitrów po każdym Gran Derbi? Ależ oczywiście, jak jego drużynie pomagają  to już nie - siedzi cicho. Przeczeka kilka dni, po co wypowiadać się na trudne tematy. To spora skazana na wizerunku prawdopodobnie jednego najlepszych trenerów piłkarskich naszych czasów.

Żeby nie było, że tylko miętolę jeden mecz, to oczywiście przykładów jest wiele. A pamiętacie może drodzy czytelnicy spotkanie Sevilla - Barcelona z września ubiegłego roku? Oczywiście scenariusz był taki jak zwykle: wszyscy liczą na gładkie zwycięstwo faworyta, ten się jednak męczy, ale ostatecznie wygrywa w kontrowersyjnych okolicznościach.  

- Siedzę w futbolu od wielu lat i nigdy głośno nie mówiłem o pracy arbitrów. Chcę jednak coś powiedzieć - faul jest faulem, a ręka jest ręką. Wszyscy sędziowie powinno mieć te same kryteria. Nasi fani opuścili dziś stadion z poczuciem niesprawiedliwości - mówił po meczu prezydent Sevilli Jose Maria del Nido.

Czemu aż tak ostre słowa? Zaważyły dwie sytuacje. Po pierwsze - w 72. minucie Gary Medel otrzymał czerwoną kartkę za rzekomy faul na Fabregasie. A oto ten "faul":

Skandal oczywiście zatoczył jeszcze szersze kręgi, gdy w 89. ten sam Fabregas zdobył bramkę na 2:2 po podaniu Messiego. Chwilę wcześniej w tej akcji Thiago zagrał piłkę ręką. I wyobraźcie sobie, jak czuli się kibice i piłkarze Sevilli po tym spotkaniu? Nie będę cytował łaciny podwórkowej. 

A i najśmieszniej potem były te komentarze, idealnie wpisujące się do myślenia rodem z Madrytu i Katalonii. "Co? Jakie błędy? Myśmy dominowali, należało nam się zwycięstwo i tak!" Tak głoszą piłkarze, trenerzy i działacze obu drużyn. Oddajmy głos na przykład Tito Vilanovie: 

- Nie sądzę, że remis byłby sprawiedliwszy. Mieliśmy więcej okazji podbramkowych. Jeśli rywal próbuje uderzyć cię głową, to wtedy musi zostać ukarany czerwoną kartką - powiedział po meczu z Sevillą trener Barcelony.

Inne przykłady?

- Barcelona - Valencia w 3. kolejce tego sezonu. Ruiz wyrównuje na 1:1, ale sędzia dopatruje się spalonego. Jakim cudem? Dobre pytanie.

- Barcelona - Valencia w Pucharze Króla w lutym 2012. Pinto zagrywa piłką za polem karny, arbiter nie wyrzuca go z boiska. 

- Atletico - Barcelona 1:2. I przy okazji cytat z fcb24.com apropo tego meczu:

Wydaje się, że stroną bardziej ucierpiała jest drużyna Atletico. Sędzia pomylił się na niekorzyść tej drużyny co najmniej 4 razy. Po za dwoma pomyłkowymi ofsajdami, w 45 minucie powinien wyrzucić z boiska Cesca, który w sposób niezwykle brutalny i bezsensowny zaatakował Juanfrana w narożniku boiska. Pomocnikowi Barcelony upiekło się i dostał tylko "żółtko".

 - Real - Valencia w 1. kolejce tego sezonu. Soldado strzela na 1:2, sędzia odgwizduje spalonego. Niesłusznie.

- Betis - Real 2:3 w marcu 2012. Sędzia Gorka Sagues Oscoza nie podyktował dwóch karny dla gospodarzy i tym samym wypaczył wynik meczu. "Tak, tak, niech po prostu wygra Real" - pisali wówczas złośliwie dziennikarze. Nawet "As" przyznawał rację kibicom Betisu.

Starczy. To tylko niektóre przykłady z ostatnich kilku miesięcy. Które podkreślmy - EWIDENTNIE wpłynęły na wynik spotkania z udziałem Realu lub Barcelony. To nie były pominięte rożne, czy spalone przy stanie 4:0.

Czemu o tym wszystkim piszę? Gdyż to po prostu robi się nudne. Mamy dwie wielkie ekipy, które konkurują ze sobą, a reszta się nie liczy. Głównie dlatego bo jest słaba, ale nie tylko. Może niech dwaj giganci zrobią sobie "ligę wzajemnej adoracji" - taką dwu-zespołową, to będą mogli nawzajem co tydzień kantować się przy pomocy arbitrów. Bo jeśli wciąż takie praktyki będą powszechne w obecnej La Liga, to na dłuższą metę żaden z zespołów nie ma szans na walkę np o mistrzostwo. Ani Sevilla, ani Atletico, ani Valencia, ani Malaga.

Czemu o tym wszystkim piszę? Bo kto to zrobi inny? W Polsce żadne inne medium na zauważy tego problemu. Ani Weszło, ani sport.pl, ani inne serwisy. One wszystkie są zakochane mniej lub bardziej w jednej z obu drużyn. Brak im obiektywizmu, stąd też nie chcą dostrzegać faktów oczywistych. 

Na pytanie postawione w tytule odpowiedź brzmi: prawdopodobnie Real nic nie zapłacił. Nie musiał. Mam czasem wrażenie, że sędziowie w Hiszpanii są pod takim wrażeniem gry i atmosfery wokół wielkiej dwójki, że specjalnie lub niespecjalnie, ale nie dostrzegają ich przewinień, uchybień etc.  Jak pan z gwizdkiem dostaje informację, że będzie sędziował mecz udziałem "Królewskich"/ Barcy, to już na samą myśl ma mokre majtki. Jeszcze trochę i tamtejsi sędziowie boczni będą prosili Leo Messiego o wspólne zdjęcie (sytuacja taka miała miejsce niedawno w przerwie meczu Chile - Argentyna).

I nie zwalajmy całej winy za zaistniałą sytuację na "beznadzieję sędziowską" w Hiszpanii. Fakt, tamtejsi arbitrzy do najlepszych na świecie nie należą. Mogliśmy się tym przekonać i my Polacy - podczas meczu naszej reprezentacji z Grekami na Euro. Ale bez przesady, tu nie chodzi tylko o umiejętności. To coś więcej. Mocarze są po prostu mimochodem wspierani.

Czasem mam też wrażenie, że wyścig o mistrzostwo Hiszpanii polega na tym, której z dwóch omawianych drużyn sędziowie pomogą w stopniu większym. Bo często obie te ekipy grają absolutny "piłkarski kosmos", i są autentycznie poza zasięgiem pozostałych osiemnastu klubów z Primera Division. Ale nie zawsze. A nawet jak Real czy Barcelona mają gorszy dzień, to nic. I tak zgarną trzy punkty, dzięki czyjejś pomocy. I karawana idzie dalej. Tylko w jakim kierunku? Quo vadis La Liga? 

Posted in: