Mourinho moblizuje piłkarzy Barcelony do dalszych sukcesów - wywiad z Piotrkiem Olejnikiem, redaktorem serwisu Blaugrana.pl

Gdy z końcem ubiegłego sezonu Pep Guardiola odchodził z katalońskiej drużyny, wielu kibiców na całym świecie zastanawiało się: jaka będzie ta nowa Barcelona? Barcelona Tito Vilanovy. Choć stery przejmował zaufany człowiek poprzedniego trenera, to jednak obaw było bez liku. Nawet wśród najwierniejszych fanów Blaugrany. A jak jest dziś? "Duma Katalonii" znów niepodzielnie rządzi w kraju, ma szansę na trzy korony. Zespół Vilanovy gra podobnie jak za czasów Guardioli, ale można dostrzec pewne różnice. M.in o nich własnie, o gorączkowych poszukiwaniach następcy dla Victora Valdesa oraz o kondycji samej La Liga rozmawialiśmy z Piotrkiem Olejnikiem, redaktorem serwisu Blaugrana.pl

Podbramkowo: Zacznijmy może od ostatniego ligowego spotkania Barcelony. To lider grał w niedzielę tak słabo, czy też Valencia wysoko zawiesiła mu poprzeczkę?

Piotr Olejnik: Nietoperze pod wodzą nowego trenera spisują się dużo lepiej (fatalnie dobraną taktykę na mecz  z Realem przemilczmy), zatem należało się spodziewać ciężkiego pojedynku z bardzo dobrze zorganizowaną w defensywie Valencią. W dodatku od lat na przełomie stycznia i lutego „Duma Katalonii” notuje największy dołek formy w całym sezonie (ma to związek z tzw. mikro-cyklami). Stąd ta słabsza gra i trochę wymęczony remis.

Jak już powiedziałeś, pierwsze miesiące w piłkarskim kalendarzu od jakiegoś czasu są w wykonaniu Barcelony słabsze. Myślisz, że tylko w tym Real Madryt może upatrywać swoich szans przed rewanżowym spotkaniem Pucharu Króla 26 lutego?

Powiedziałbym, że najgorsze miesiące to styczeń i luty (tegoroczny styczeń był naprawdę wyjątkowo udany), a forma szykowana jest na przełom lutego i marca. W zeszłym sezonie Barca pod koniec lutego rozbiła Valencię 5-1 i na początku marca ograła Bayer 7-1. "Królewscy" będą mieli spory problem, ponieważ ich odwieczny rywal będzie gotowy na rewanż. W dodatku drugi mecz 1/8 finału Ligi Mistrzów gra dopiero 12 marca, a nie tak jak Real już tydzień później (5.03).

Barcelona jak dotychczas prezentuje się w tym sezonie wybornie. Szczerze, czy spodziewałeś się takiego obrotu sprawy? Nie do końca było wiadomo, jak drużyna pod wodzą Vilanovy będzie się prezentować. I czy widzisz coś, co nowy opiekun zdołał zmienić, poprawić w grze?

Byłem pełen obaw, bo tak naprawdę niewiele było wiadomo o Vilanovie i jego warsztacie trenerskim. Zawsze znajdował się on w cieniu Guardioli. Nie martwiłem się jednak o reakcję zespołu - niektórzy piłkarze znali go jeszcze z czasów juniorskich. Tito przyspieszył grę Blaugrany, przesunął środek ciężkości drużyny z Xaviego na Fabregasa i Iniestę. Niestety pojawił się też problem w defensywie, która w poprzednich sezonach spisywała się dużo lepiej. Barca ma w tym sezonie najlepszą średnią bramek w swojej historii, ale z drugiej strony tak dużo goli traciła ostatnimi czasy, gdy na ławce zasiadał Luis Van Gaal.

Czyli mimo pewnego prowadzenia w lidze, widzisz jeszcze pewne „rezerwy” w tej drużynie, jak choćby w obronie. Tę formację można byłoby z pewnością jeszcze ulepszyć. Zawodnikami z aktualnego składu, czy też ściągnąć innych? I czy w tym kontekście dobrze się stało, że Barcelony odpuściła sobie zimowe okienko transferowe?

Barca nie lubi robić zakupów zimą. Obrońców należało zakupić latem i klub nie zdecydował się na to, argumentując solidnym zapleczem w drużynie rezerw. Niestety najzdolniejszy ze środkowych obrońców, Marc Bartra, praktycznie nie gra. Powstał problem ponieważ Javier Mascherano zalicza najgorszy sezon od czasu transferu do Blaugrany i para Pique-Puyol jest jedyną, która gwarantuje odpowiednią jakość. Ciężko mi jednak wymienić potencjalne cele transferowe - Barcelona jest od kilku lat bardzo "hermetyczna", piłkarzom sprowadzonym z innych drużyn ciężko jest się wpasować w ten unikatowy styl

.

Mimo pewnych niedoskonałości w defensywnie, katalońska drużyna pewnie mknie po kolejne tytułu. Czy możliwe jest Twoim zdaniem, by Vilanova powtórzył te wszystkie sukcesy Guardioli? Czy też może - "nic dwa razy się nie zdarza"?

Nawet gdyby piłkarze Barcelony byli nasyceni pucharami, co najmniej dwa czynniki mobilizują ich do dalszych sukcesów. Najważniejszym jest choroba Tito, która jednoczy szatnię w dążeniu do dodania sił trenerowi poprzez kolejne zwycięstwa. Drugą kwestią jest osoba Jose Mourinho, który swoimi wypowiedziami i zachowaniem nie pozwala piłkarzom Blaugrany na nic innego, jak udowadnianie swojej wyższości na boisku. Liga jest już praktycznie wygrana, a zatem cel na ten sezon jest prosty - potrójna korona.

W 1/8 Ligi Mistrzów czeka już Milan. To będzie spacerek, czy jednak Włosi mogą się postawić?

Nie wyobrażam sobie innego scenariusza niż gładkie rozstrzelanie w 1/8 finału przeciętnej drużyny, jaką w tej chwili jest AC Milan. Jak wspomniałem, forma szykowana jest na przełom lutego i marca, a zatem w Mediolanie może paść typowy dla wyjazdowych meczów Barcelony remis, ale rewanż powinien już być demonstracją siły Blaugrany.

W 1/8  "Champions League 2012/2013" Barca zagra z Milanem

Wracając jeszcze do Pepa. Jak zapatrujesz się na jego pracę w Bayernie? Bo jedni chwalą go za mądrą decyzję, ale są też tacy, którzy twierdzą, że bał się prawdziwego wyzwania. Bawarczycy to ułożony zespół, który dominuje w swojej lidze. Guardiola spróbuje zbudować w Monachium Barcelonę II i ściągnąć tam jakiś Hiszpanów, np. Valdesa?

Bayern to idealny klub dla Guardioli - uznana marka, bogata historia, sympatyzujący z Barceloną kibice, spora ilość wychowanków w składzie i zarząd, którego nie tworzą kapryśni szejkowie, ale niezwykle szanowani w świecie futbolu byli piłkarze. Pep nie musi nikomu niczego udowadniać - skoro chcą go zatrudniać zespoły ze światowego topu to należy rozpatrywać wyłącznie takie kandydatury. Nie liczę na napływ Hiszpanów do Bawarii - Guardiola skorzysta z lokalnego bogactwa. Ponadto na bramce ma znakomitego Neuera.

A co do Valdesa, czemu aż takie zamieszanie w Hiszpanii wywołała jego deklaracja, iż nie przedłuży kontraktu? I czy w tym kontekście Blaugrana ma już jakiegoś następcę? Od plotek aż huczy, np. de Gea, Reina czy nawet Vorm ze Swansea.

Wydawało się, że Valdes zostanie w Barcelonie do końca kariery, w końcu jest mu tu dobrze i stał się symbolem tej drużyny, zdobywając w niej przez ostatnie 10 sezonów wszystkie możliwe trofea. Tymczasem postanowił spróbować sił w innym zespole, prawdopodobnie po to by zamknąć usta krytykom oraz by mieć w meczach więcej pracy i więcej okazji do zaprezentowania swoich umiejętności. Moim faworytem jest Jose Reina - rówieśnik Valdesa, wychowanek Barcelony, który szybko odnajdzie się w tym systemie.

Co do ewentualnych transferów w kontekście Barcelony, co jakiś czas w naszym kraju wymienia się polskich zawodników. Raczej pół-żartem, ale niektórzy serio, jak np. Roman Kołtoń w przypadku Roberta Lewandowskiego. A Ty jak to widzisz? Czy  którykolwiek z naszych piłkarzy może być kiedyś blisko przenosin na Camp Nou? Czy też dywagacje Kołtonia i innych są po prostu niepoważne?

Oczywiście takie wypowiedzi są niepoważne i wynikają z marzeń o Polaku grającym w polu w drużynie o jeszcze większym prestiżu niż Borussia. Lewandowski to znakomity piłkarz, klasy europejskiej, ale gdzie mu do Cavaniego, Van Persiego, Higuaina, Benzemy, Aguero? Tylko gracze tej klasy mogą się sprawdzić w Barcelonie, tym bardziej, że obecny system nie zakłada klasycznej "dziewiątki". Piszczek to już kompletne sci-fi. Boczni obrońcy Barcelony są o klasę lepsi.

Roman Kołtoń przekonuje, że "Lewy" nadaje się do Barcelony

Chciałem też zapytać, jak to się wszystko zaczęło w Twoim przypadku? Skąd miłość do katalońskiego klubu i od jak dawna ona trwa?

Odpowiedź jest dość prosta - pierwszą dużą imprezą, którą naprawdę dobrze pamiętam był Mundial 98' we Francji. Wszyscy zachwycali się grą Holendrów z Kluivertem, Overmarsem, braćmi De Boer, a także Brazylią z Rivaldo i Ronaldo. Tak się złożyło, że wszyscy grali w Barcelonie przed lub po tych mistrzostwach. Gdy dodać do tego już wtedy piękny, ofensywny styl i wspaniałą, poruszającą historię - wybór mógł być tylko jeden.

Najpiękniejsze wspomnienie?

Gol Iniesty w pamiętnym półfinale z Chelsea, po którym padłem na kolana przed telewizorem i zacząłem drzeć się wniebogłosy. I finał Ligi Mistrzów w Rzymie, który oglądałem w... pizzeri nieopodal rzymskiego Koloseum, wraz z 50 Cules z Polski, z którymi wybrałem się w dniu finału do Włoch autokarem.

A najgorsze? Było Ci kiedykolwiek wstyd z powodu gry, wyników zespołu?

Tak, było mi wstyd na początku 2008 roku gdy rozsypywała się drużyna Rijkaarda. Wówczas Holender nie potrafił zapanować nad imprezującymi Ronaldinho i Deco. Gdy ten pierwszy był regularnie  "kontuzjowany", a Deco i Eto'o umyślnie wyłączyli się z meczu z Realem, w którym reszta drużyny musiała robić szpaler. To było kibicowskie katharsis, po którym sukcesy Guardioli smakowały jeszcze lepiej.

Na koniec chciałem zapytać o przyszłość samej La Liga. Jeszcze na początku XXI wieku coś do powiedzenia miały Valencia czy Deportivo. Dziś na dłuższą metę nikt nie jest w stanie konkurować z Realem i Barceloną. To może się kiedyś zmienić?

Niestety obawiam się, że obecny stan rzeczy będzie trwać jeszcze długo i nie podoba mi się ta sytuacja. Deportivo czy Valencia żyły ponad stan na przełomie wieków, by dorównać potentatom i później srogo za to zapłaciły olbrzymimi problemami finansowymi. Dopóki nie ulegnie zmianie umowa dotycząca praw do transmisji (olbrzymie dysproporcje pomiędzy pieniędzmi otrzymywanymi przez Barcę i Real w stosunku do reszty stawki), dopóty dwaj giganci będą się rotować na pierwszym miejscu. Szkoda, brakuje mi na dłuższą metę większej rywalizacji.

Posted in: